Artyści 2015

Reżyserzy, którzy biorą udział w konkursie:

Maja Kleczewska – jej pierwszym przedstawieniem był monodram “Jordan” Anny Reynolds i Moiry Buffini z Dominiką Bednarczyk zrealizowany w 2000 roku w Teatrze im. Słowackiego. Po udanym debiucie wystawiła w kolejnych latach kilkanaście spektakli w teatrach w Opolu, Kaliszu, Krakowie, Warszawie, Bydgoszczy, Łodzi i Wałbrzychu.

Maja Kleczewska na INTERPRETACJACH – reżyserka ma na swoim koncie już jeden Laur Konrada zdobyty podczas VIII edycji Festiwalu INTERPRETACJE w 2006 roku za spektakl “Woyzeck” Georga Büchnera zrealizowany w Teatrze im. Bogusławskiego w Kaliszu. Rok wcześniej jej “Lot nad kukułczym gniazdem” z Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu wziął udział w konkursie festiwalowym. W 2011 roku “Babel” reżyserki – spektakl mistrzowski – zainaugurował XIII edycję INTERPRETACJI.

*

Michał Borczuch – reżyser teatralny, ale też autor scenografii do spektakli, szybko uznany za jednego z najzdolniejszych twórców teatralnych młodego pokolenia. Debiutował przedstawieniem “KOMPOnenty” na podstawie zapisu rozmów Małgorzaty Owsiany z narkomankami. Reżyserował w teatrach w Krakowie i Warszawie, a także w Opolu, we Wrocławiu, Wałbrzychu i ostatnio w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, gdzie zrealizował tegoroczny spektakl konkursowy – “Fausta” Goethego. W 2012 roku zadebiutował na deskach teatru Schauspielhaus w Duesseldorfie, pokazując niemieckiej widowni przedstawienie “Wojna nie ma w sobie nic z kobiety” na motywach powieści Swietłany Aleksijewicz.

Michał Borczuch na INTERPRETACJACH – to jedyny spośród tegorocznych kandydatów do głównej nagrody, który dotychczas nie brał udziału w konkursie Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Reżyserskiej w Katowicach. Będzie to jego debiut.

*

Paweł Miśkiewicz – aktor i reżyser, w latach 2000-2004 dyrektor Teatru Polskiego we Wrocławiu, a następnie dyrektor naczelny i artystyczny Teatru Dramatycznego w Warszawie (2008-2012). Debiutował rolą Aloszy w “Braciach Karamazow” Krystiana Lupy. Grał w kolejnych przedstawieniach tego reżysera, a następnie również u Jerzego Jarockiego, Krzysztofa Warlikowskiego, Jerzego Stuhra, Doroty Latour i Jerzego Grzegorzewskiego. W roli reżysera debiutował “Śniadaniem u Tiffany’ego” Trumana Capote na deskach Teatru im. Słowackiego w Krakowie. W kolejnych latach reżyserował głównie w Krakowie, a także w Łodzi, Wrocławiu i Warszawie.

Paweł Miśkiewicz na INTERPRETACJACH – reżyser pięciokrotnie brał udział w konkursie festiwalowym. Pokazał w Katowicach “Sztukę” z Teatru Polskiego we Wrocławiu (1999), “Kosmos” z Wrocławskiego Teatru Współczesnego (2001), “Przypadek Klary” z Teatru Polskiego we Wrocławiu, spektakl Teatru TV “Podróż do wnętrza pokoju” (2005) oraz “Auto da fé” ze Starego Teatru w Krakowie (2006).

*

Monika Strzępka – debiutowała w 2004 roku w Teatrze Polskim w Bydgoszczy, gdzie przygotowała przedstawienie “Z twarzą przy ścianie” na podstawie tekstu Anny Bednarskiej. Rok później wyreżyserowała “Szeks show presents Yorick, czyli spowiedź błazna” wg Williama Shakespeare’a w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. Tam też poznała dramaturga Pawła Demirskiego, z którym do dziś tworzy swoje spektakle. Od 2007 roku wystawiła w sumie kilkanaście jego dramatów. Reżyserowała na scenach teatralnych w całej Polsce, najczęściej goszcząc w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu i Teatrze Polskim we Wrocławiu, a w ostatnich latach (za czasów dyrekcji Jana Klaty) także w Starym Teatrze w Krakowie.

Monika Strzępka na INTERPRETACJACH – reżyserka gościła na Festiwalu trzykrotnie – pierwszy raz w 2009 roku podczas XI edycji INTERPRETACJI ze spektaklem “Diamenty to węgiel, który wziął się do roboty” z Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu. Kolejny raz uczestniczyła w konkursie w 2012 roku – pokazała wówczas “Położnice szpitala św. Zofii” Teatru Rozrywki z Chorzowa. Ostatnio w 2013 roku zdobyła Laur Konrada za przedstawienie “W imię Jakuba S.” warszawskiego Teatru Dramatycznego i Teatru Łaźnia Nowa w Krakowie.

*
Ewelina Marciniak – debiutowała w 2010 r. “Nowym Wyzwoleniem” Witkacego w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej. Od czasu pierwszej współpracy z dramaturgiem Michałem Buszewiczem w 2012 roku (Zbrodnia inspirowana opowiadaniem Gombrowicza w Teatrze Polskim w Bielsku-Białej) zrealizowała jeszcze kilka jego sztuk w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, Teatrze im. Żeromskiego w Kielcach, Teatrze Polskim w Bydgoszczy, Teatrze Współczesnym w Szczecinie oraz gdańskim Teatrze Wybrzeże. “Portret damy” to jej najnowsze przedstawienie, zrealizowane z zespołem tego teatru.

Ewelina Marciniak na INTERPRETACJACH – w zeszłym roku za “Skąpca” z Teatru Polskiego w Bydgoszczy otrzymała nagrodę publiczności XVI Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Reżyserskiej INTERPRETACJE. Wcześniej, w 2013 roku, “Zbrodnia” z Teatru Polskiego w Bielsku-Białej w jej reżyserii wzięła udział w konkursie XV edycji Festiwalu.

Reżyserzy spektakli mistrzowskich:

Lew Dodin – reżyser i pedagog teatralny. Pracował w Leningradzkim Teatrze Młodego Widza oraz w Teatrze na Litejnym. W latach 1966-1982 gościnnie reżyserował na różnych scenach teatrów dramatycznych i operowych w Rosji (m.in. Teatr im. Towstogonowa w St. Petersburgu i Moskiewski Akademicki Teatr Artystyczny) oraz za granicą (m.in. La Scala w Mediolanie, Opéra Bastille w Paryżu, Festiwal w Salzburgu). Współpracę z Małym Teatrem Dramatycznym w Petersburgu rozpoczął w 1974 roku. Dziewięć lat później objął stanowisko dyrektora artystycznego tej sceny i pozostaje jej dyrektorem (od 2002 naczelnym) aż do dziś. We wrześniu 1998 roku jego teatr otrzymał status Teatru Europy. Przeniósł na scenę sztuki m.in.: Abramowa, Goldinga, Dostojewskiego, O’Neilla i Czechowa. W swoim dorobku artystycznym ma nie tylko przedstawienia dramatyczne, ale też realizacje oper R. Straussa, Szostakowicza, Verdiego, Rubinsteina i Czajkowskiego.

*

Andrzej Chyra – aktor teatralny i filmowy. W ciągu 25-letniej kariery stworzył kilkadziesiąt ról w spektaklach teatralnych, filmach fabularnych, dokumentalnych i serialach telewizyjnych. Zyskał rozpoznawalność dzięki roli Gerarda Nowaka w filmie Dług Krzysztofa Krauzego, za którą otrzymał Orła w kategorii najlepsza rola drugoplanowa. W 2001 roku pierwszy raz zagrał w przedstawieniu Krzysztofa Warlikowskiego (Bachantki Eurypidesa), włączając się na stałe w zespół aktorski TR Warszawa. Po odejściu Warlikowskiego z TR Warszawa, aktor przeszedł do zespołu założonego przez reżysera Nowego Teatru, gdzie zagrał dotychczas w (A)pollonii, Tramwaju i Kabarecie warszawskim. W 2013 roku zainscenizował w Operze Bałtyckiej w Gdańsku Graczy Szostakiewicza w adaptacji Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk.

*

Twórcy spektakli w ramach nurtu INTERPRETACJE.DOC:

Paul Bargetto – reżyser teatralny znany na arenie międzynarodowej, kurator festiwali, założyciel i dyrektor artystyczny East River Commedia w Nowym Jorku w latach 1998-2010 oraz dyrektor artystyczny tamtejszego festiwalu undergroundzero w latach 2007-2014. W 2014 roku wspólnie z aktorami Martą Król, Grzegorzem Sierzputowskim i Tomaszem Sobczakiem utworzył międzynarodową, zaangażowaną społecznie grupę Teatr Trans-Atlantyk, korzystającą z metod teatru dokumentalnego i współpracującą z różnymi dramaturgami, artystami i specjalistami z rozmaitych dziedzin.

*

Kolektyw 1a – to stowarzyszenie zajmujące się innowacyjnymi praktykami artystyczno-społecznymi na terenie miasta Poznania. Jego misją jest promocja młodej sztuki i przedsięwzięć lokalnych artystów oraz animacja poznańskiego środowiska artystycznego i kulturalnego. Stowarzyszenie poszukuje wciąż nowych form edukacji z zakresu kultury medialnej, a w jego skład wchodzą artyści, badacze, miejscy aktywiści, graficy, architekci, producenci oraz animatorzy kultury.

Magda Szpecht – reżyserka projektu, absolwentka Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej ze specjalizacją Creative Writing: film, teatr, telewizja na Uniwersytecie Wrocławskim oraz studentka Reżyserii Dramatu krakowskiej PWST. Dziennikarka i publicystka kulturalna. Aktualnie przygotowuje w TR Warszawa “Możliwość wyspy” – sceniczną adaptację powieści Michela Houellebecqa.

*

Anna Karasińska – absolwentka łódzkiej PWSFTviT, II reżyser produkcji takich jak “Sąsiady” w reż. Grzegorza Królikiewicza i “Papusza” w reż. Joanny Kos-Krauze i Krzysztofa Krauze. Aktualnie reżyserka pracuje nad scenariuszem autorskiego filmu fabularnego.

Teren TR – projekt w formie konkursu, którego ideą jest wspieranie rozwoju nowych artystów/artystek teatru oraz poszukiwanie oryginalnych pomysłów na teatralną ekspresję. Najlepsze projekty są realizowane w ramach pokazów warsztatowych. Spektakl “Ewelina płacze”, decyzją dyrektora TR Warszawa, wszedł do repertuaru Teatru w sezonie 2015/2016.

*

Ośrodek Teatralny Kana – ośrodek założony przez Zygmunta Duczyńskiego, twórcę Teatru Kana. Tutaj organizowane są rozmaite wydarzenia artystyczne, badawcze i edukacyjne skierowane do mieszkańców Szczecina i regionu. Jednym z działań ośrodka jest także międzynarodowa współpraca pomiędzy europejskimi ośrodkami sztuki.

Janek Turkowski – absolwent filologii polskiej, pracownik zespołu programowego Ośrodka Teatralnego Kana i Festiwalu Kontrapunkt w Szczecinie. Autor projekcji video i efektów wizualnych w kilku spektaklach Piotra Ratajczaka oraz reżyser “Spektakularnego Przedstawienia Teatralnego” na podstawie internetowego pamiętnika @linki lwie serce.

*

Reżyser spektaklu “Ożenek”, pokazu towarzyszącego Festiwalowi:

Nikołaj Kolada – rosyjski dramatopisarz, reżyser i aktor. Założyciel i dyrektor Kolada-Teatr w Jekaterynburgu, redaktor naczelny czasopisma “Ural”, promującego młode talenty literackie tego regionu Rosji, szef Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego “Kolyada Plays” i prowadzący seminarium dramatopisarskie w Państwowym Instytucie Teatralnym w Jekaterynburgu. Pierwszą sztuką Kolady wystawioną w Polsce była “Martwa królewna” w reż. Pawła Szkotaka w Teatrze Polskim w Poznaniu w 2001 roku, a wciąż najpopularniejszą pozostaje “Merylin Mongoł”, która doczekała się w Polsce już kilkunastu realizacji, w tym radiowej i telewizyjnej.

*

Twórcy spektakli prezentowanych w ramach Strefy Dziecka:

Janusz Ryl-Krystianowski – lalkarz, aktor, reżyser teatralny i pedagog. W latach 1989-2014 dyrektor Teatru Animacji w Poznaniu (przekształconego z jego inicjatywy z Teatru Lalki i Aktora “Marcinek”), w którym przez lata konsekwentnie realizował swój autorski program artystyczny, dokonując prekursorskich zmian w obszarze teatru lalkowego. W 2014 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla Wielkopolski, osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej i zasługi dla społeczności lokalnej.